Geçen gün yaptığımız veli toplantısında dikkatimi çekti. Velilerde, içinde bulundukları yoğun tempodan dolayı çocuklarına acıma hissi çok fazla.
Bana kalırsa bu his vicdanlarını rahatlatmak için... "Parasını verip iyi bir dershaneye yolladık, harçlığını da veriyoruz, o çok çalışıyor diye üzülüyoruz da... E daha ne yapalım. Süper anne-babayız işte!" düşüncesinden sıyrılıp bu zorlu dönemde ona manevi destek olmanın zamanıdır. Bunu ona acıyarak değil, hayatı onun için kolaylaştırarak yapmak gerek. Örneğin yemek saatlerini, misafir geliş-gidişlerini, televizyon izlemeyi onun verimini artıracak şekilde düzenleyebilirsiniz.
3 Mart 2009 Salı
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)